شیوع چاقی در مردان جوان تهرانی (18 تا 25 ساله) در زمان ورود به خدمت نظام وظیفه (شهریور 1386)

مقدمه: اضافه وزن و چاقی در تمام جوامع یک مشکل بهداشتی است که به سرعت در حال افزایش است. گزارش‌های مختلفی از میزان شیوع چاقی در ایران منتشر شده، اما تا کنون برآورد دقیقی از میزان چاقی در مردان جوان گزارش نشده است. هدف از این بررسی که در قالب یک مطالعه‌ی جمعیتی انجام شد، ‌مشخص کردن شیوع چاقی و اضافه وزن در پسران جوان ساکن شهر تهران بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی مقطعی ـ تحلیلی از مراجعه‌کنندگانی که برای تلقیح واکسن‌های قبل از اعزام به خدمت سربازی به یکی از مراکز بهداشتی ـ درمانی تهران مراجعه نموده بودند، از اول تا بیستم شهریور ماه سال 1386 به طور تصادفی 680 نفر انتخاب شدند. 37 نفر به دلیل ورزشکار بودن کنار گذاشته شدند و از بقیه 643 مرد جوان 25-18 ساله، اندازه‌گیری قد، وزن، دور کمر و دور باسن انجام شد. نمایه‌ی توده‌ی بدن و نسبت دور کمر به دور باسن مشخص و میزان شیوع چاقی و اضافه وزن برای هر رده‌ی سنی محاسبه شد. یافته‌ها: میانگین سنی شرکت‌کنندگان، 9/1±7/20 سال و میانگین نمایه‌ی توده‌ی بدن 5/6±1/24 کیلوگرم بر متر مربع بود. شیوع نمایه‌ی توده‌ی بدن غیر طبیعی (مساوی یا بیشتر از 2m/Kg 25) 3/67% (‌حدود اطمینان 95%: 7/71-9/62) بود. 2/23% (حدود اطمینان 95%: 5/26-9/19) اضافه وزن داشتند و 5/9% (حدود اطمینان 95%: 8/11-2/7) چاق بودند. شیوع چاقی مرکزی با معیار دور کمر به دور باسن مساوی و بیشتر از 9/0، 2/7% و با معیار اندازه‌ی دور کمر مساوی و بیشتر از 94 سانتی‌متر، 5/7% بود. 8/70% افراد چاق و 2/29% افراد دارای اضافه وزن، مبتلا به چاقی شکمی هم بودند (001/0p<). بیشترین شیوع چاقی در سن 25 سالگی (4/18%) و بیشترین شیوع اضافه وزن در 24 سالگی (5/41%) دیده شد. نتیجه‌گیری: این گزارش نشان داد که درصد قابل توجهی از مردان جوان در جمعیت شهرنشین تهران دارای اضافه وزن ویا چاقی هستند و این میزان اگر چه از جوانان آمریکایی و عربی منطقه‌ی مدیترانه‌ی شرقی�کمتر است، مشابه مقدار گزارش شده‌ی کشورهای اروپایی در همین جنس و گروه سنی است.